Nieuwe regels voor windturbines op land

Omwonenden Windparken Nederland, een netwerk waaraan vele lokale actiegroepen, stichtingen en overige omwonenden van windturbines in het land deelnemen, heeft in een brief aan de Eerste en Tweede Kamer haar zorgen uitgesproken over de nieuwe normen voor windturbines die ter beoordeling voorliggen.

Omwonenden Windparken Nederland vertegenwoordigt een groep van ruim 100 partijen tegen windturbines op het land. Zij laten de stem horen van tienduizenden verontruste burgers en direct benadeelde omwonenden, van Den Helder tot Limburg en van Groningen tot Zeeland. Eind 2023 spraken diverse partijen zich reeds uit in het document ‘GNOEG IS GENOEG… niet nog meer windturbines op land!’.

Geen bescherming
In de brief aan de Kamers wordt gesteld dat het Ontwerpbesluit Windturbinebepalingen Leefomgeving opnieuw geen bescherming biedt aan de inwoners van ons land. “De Rijksoverheid kiest ervoor om met dit Ontwerpbesluit plaatsingsruimte voor windturbines te blijven creëren. En dat mag blijkbaar ten koste gaan van mens, leefomgeving en milieu, zo is duidelijk wanneer je het Ontwerpbesluit leest,” zo stellen de ondertekenaars van de brief.

In de brief worden niet alleen de nieuwe normen bekritiseerd, ook wordt gesteld dat met bijna 3000 windturbines op land al eind 2023 ruim is voldaan aan de doelen van het Energieakkoord 4. En dat er in het vervolg Klimaatakkoord geen realisatieplannen staan om nog meer windturbines te bouwen. “Desondanks wil de overheid doorgaan met wind op land, wat ook nog eens alleen met subsidie rendabel te maken is. Zo worden er bewust risico’s genomen met de gezondheid van burgers en effecten op de leefomgeving. Er is onvoldoende gedegen wetenschappelijk onderzoek gedaan,” stelt men. “Gemeenten die gevraagd zijn om zelf plannen te maken voor hernieuwbare energie, worden nu onder druk gezet door het provinciaal bestuur om toch door te gaan met de plaatsing van nog meer (mega) windturbines.”

Systeem loopt vast
Burgers en instanties gaan hiertegen in protest, hetgeen tot lange vertragingen leidt. En meer onduidelijkheden. “We zijn, burgers en overheid, in een systeem beland dat vast gaat lopen. En tot die tijd is het een verdienmodel voor de windenergie-sector,” is één van de conclusies in de brief. Men vraagt daarom een aantal zaken aan de overheid; dat deze zich aan de wetgeving houdt en een gezonde en schone leefomgeving nastreeft, zoals wettelijk bepaald is. Een overheid die normen stelt die bescherming bieden en bij twijfel vanuit het voorzorgprincipe geen risico’s neemt met de gezondheid van burgers en effecten voor het milieu. En een parlement dat onbehoorlijk bestuur voorkomt.

Tot slot wordt in de brief verwezen naar het recent verschenen rapport “Blind voor mens en recht” van de Enquêtecommissie Fraudebeleid en Dienstverlening. Met de energietransitie lijkt het dezelfde kant op te gaan. Doorgaande plaatsing van windturbines op land gaat in de toekomst leiden tot een parlementaire enquête, is daarbij de inschatting. Het is niet uit te sluiten dat het overheidsoptreden dan getypeerd wordt als “het vermorzelen van mens en leefomgeving”.