Burgemeester Gregor Rensen blogt: "Van achter naar Voorne"

Brielle - Afgelopen vrijdag mocht ik in het uitverkochte Bres Theater het eerste exemplaar van het boek "Van achter naar Voorne" in ontvangst nemen. Een prachtboek, met fraaie foto's van Jan Engelblik, mooie teksten van onze boekhandelaar Jan Biesheuvel en prachtige muziek van Folk Collectief Brielle van Peter Moree en anderen op een bijgevoegde CD.

Een uitgave over Voorne, waar alle inwoners van Voorne blij en trots mee kunnen zijn. Het lied Mijmering zou zo maar kunnen uitgroeien tot het volkslied van dit eiland. Een beetje promoten op Linq, onze regionale omroep, en een Gouden Plaat moet haalbaar zijn. Hier het refrein.

'Er zijn veel mooie plaatsen, maar hier ben ik thuis.
Ik ging hier naar school toe, stond mijn ouderlijk huis.
Zwierf door Brielle, Rockanje en Hellevoetsluis.
Nooit ga ik weg, blijf altijd hier op mijn Voorne'.

Zo'n prachtig boek kan alleen maar gemaakt worden door mensen die de streek in hun hart hebben. Mensen die eeuwige liefde voelen voor Voorne. Mensen die hier geboren en getogen zijn, maar ook mensen die later naar hier zijn gekomen en de mooie dorpen, steden en landschappen zijn gaan ontdekken en koesteren. De soms lange polderwegen, met altijd wind tegen. De dijken, de bakens in het landschap: de molens, mooie boerderijen, monumentale woonhuizen en natuurlijk van ver af al het silhouet van onze prachtige Catharijne. De kreken en plassen met die enorme variatie aan weide- en trekvogels. De duinen, de zee en de meren. En de prachtige luchten bij zonsondergang die je op Voorne kunt waarnemen. Dat kan geen windmolen verpesten.

Tot de categorie 'late ontdekkers' hoor ik zelf ook. Sinds ik ruim twee en half jaar in Brielle begon als burgemeester, heb ik al veel gezien van de streek. Soms omdat ik uitgenodigd werd en op plekken kwam waar zelfs niet alle Voornenaren (is dat eigenlijk de goede aanduiding? Of moeten we Voorners gaan zeggen?) kunnen komen. Het privilege van burgermeesters zullen we maar zeggen. Maar ook door te fietsen en wandelen is mijn bewondering voor Voorne gegroeid. We wonen echt in een mooie streek! Je zou willen dat nog veel meer Nederlanders dat beseffen en er van komen genieten.

De liefde voor de streek waar je een belangrijk deel van je leven hebt doorgebracht blijft je altijd bij. Ook als je vanwege werk of liefde moest migreren. Zelf koester ik mijn geboortestreek Twente, ook al ben ik er al meer dan 40 jaar weg. Het uit zich in kleine dingen: trots zijn op Herman Finkers of Sanne Wevers, altijd als eerste kijken wat FC Twente heeft gedaan en het Twents Volkslied dat thuis aan de muur hangt. Het gaat natuurlijk nergens om, maar probeer het niet te relativeren, want dat lukt echt niet.

Ik merk regelmatig dat streekliefde ook voor de mensen uit Voorne geldt. Bij 60- of 65-jarige huwelijken vraag ik steevast waar de jubilarissen hun jeugd hebben doorgebracht. Dat leidt soms ook tot weemoedige herinneringen. Gelukkig geldt voor vrijwel alle oudere mensen die na hun huwelijk in Brielle zijn neergestreken dat ze inmiddels ook helemaal verliefd zijn geworden op deze streek en op onze stad. Zonder uitzondering! Ik word dan altijd bijzonder trots, zonder dat ik er zelf iets aan heb bijgedragen. Het doet me goed als mensen zich zo thuis voelen op Voorne.

Terug naar het prachtige boek. Je zou haast zeggen dat het niet zo'n grote kunst is om over zo'n mooie streek zo'n mooi boek te maken. Maar niets is minder waar. Het is een project geweest waar de makers jarenlang mee bezig zijn geweest. En waar een hele hoop tijd en energie in is gaan zitten. Met dit boek is aan dat project een einde gekomen. Ik wil de makers hartelijk bedanken voor het prachtige resultaat dat er nu ligt. Geweldig mooi dat Voorne zulke creatieve talenten voortbrengt!