Vrijwillig vuurwerkvrij

Onlangs zag ik twee positieve termen in één krantenkop. Dat gebeurt niet vaak. Vrijwillig vuurwerkvrije zones. Wat zijn dát nou? Het consumentenvuurwerk staat onder druk. Experts pleiten voor een verbod. De Onderzoeksraad voor Veiligheid onderzoekt de risico's van vuurwerk. Begin december moet het rapport klaar zijn, te laat om dit jaar nog iets concreets mee te doen. De gemeente Den Haag besloot alvast een experiment te organiseren. In Scheveningen kunnen bewoners onderling afspreken om een plein of speeltuin knalvrij te maken. Ze regelen dit zelf, de politie handhaaft niet. Het klinkt supersympathiek, maar hoe moet zoiets in de praktijk gaan?

Ik probeer het me voor te stellen. Een pleintje in onze gemeente. Alle bewoners balen van het geknal. Behalve Pietje (10) en Kareltje (12), die vinden het machtig interessant. Vervalt hiermee meteen de vuurwerkvrije zone? Of moeten de pleinbewoners (wie?) gaan overleggen met de ouders van Pietje en Kareltje? En wat als de oudelui het maar gezeur vinden en hun zonen een 'traditionele' jaarwisseling gunnen? Zal deze discussie de sfeer in de buurt ten goede komen? Of anders: de ouders van Pietje en Kareltje kiezen voor de lieve vrede en verbieden hun kroost te knallen. Maar Pietje en Kareltje zijn natuurlijk niet achterlijk, die zoeken hun vertier een straat verderop. Misschien hebben buurtbewoners daar óók afgesproken dat ze vuurwerkvrij zijn. En dan verschijnen Pietje en Kareltje met hun honderdklappers. Gaat iemand met ze praten? Wie? Iemand die een vreselijke pesthekel aan vuurwerk heeft en het eigenlijk ook al niet zo heeft op Pietje en Kareltje? Of iemand met uiterst diplomatieke gaven, die weet hoe je met de jeugd moet omgaan en direct de juiste toon weet te treffen? Iemand die beschikt over alle verbale de-escalatie technieken en erop vertrouwt dat de ramen van zijn woning deze jaarwisseling ongeschonden doorstaan?In de meeste gevallen kunnen mensen slecht omgaan met onderlinge conflicten.

Het kan behoorlijk uit de hand lopen, vooral als men de verleiding niet kan weerstaan om voor eigen rechter te spelen. Vandaar dat we al eeuwenlang professionele ordehandhavers aangesteld hebben om het openbare leven enigszins gladjes te laten verlopen. Vandaag de dag hebben die ordehandhavers het al moeilijk zat. Ze zijn met te weinig, worden onderbetaald en geconfronteerd met steeds meer agressie. Met de jaarwisseling is het alle hens aan dek en zelfs dan is er onvoldoende capaciteit om het verbod in de officiële vuurwerkvrije zones te handhaven. Is juist hierdoor misschien de gedachte opgekomen om het de burgers maar eens lekker zelf uit te laten zoeken? Een creatieve vorm van burgerparticipatie? Ik ben benieuwd hoe de proef verloopt. Zou het iets zijn voor onze gemeente? Den Haag is niet bang voor burenruzies. Het is niet de eerste gemeente die met dit plan komt. Tilburg deed vorig jaar een experiment en daar heeft men goede ervaringen. Misschien kan er delegatie afreizen naar deze gemeenten om te observeren hoe het er in de praktijk aan toe gaat. Wellicht zijn voor zo'n projectje in Brielle en Westvoorne wel vrijwilligers op te trommelen?