Afbeelding
DAGBOEKNOTITIES

Gastvrijheidsvisie

Actueel 120 keer gelezen

COLUMN - We kennen allemaal de duffe grapjes over ambtenaren. Over hun traagheid en bureaucratische instelling. Zo onterecht. Ambtenaren zijn doorgaans vriendelijke, klantgerichte, toegankelijke types met hart voor de zaak. Geen kwaad woord over ambtenaren dus. Tót ze beleidsstukken gaan maken. Wat er dan in ze wakker wordt, ik weet het niet.

Onlangs schoot ik er weer helemaal in. In de beleidsstukkenkramp. Er stond een berichtje in de krant over een zojuist opgestelde Gastvrijheidsvisie voor het eiland Voorne. Dat woord alleen al deed een alarmbel rinkelen en ik vond het stuk op het internet. En jawel, daar waren ze weer. Ambtenarenwoorden, door sommigen ook wel jeukwoorden genoemd: interactief proces, stakeholders, positionering, icoonprojecten, marsroute, transitie en ga zo maar door. Het interactieve proces had 'beweging en energie losgemaakt'. Wat is het geval? Even in mijn woorden: we wonen op een eiland met een mooi natuurgebied, schone, rustige strandjes, verprutste polders, slaperige dorpskernen, vestingstadjes die nog een leuke historische kern hebben, met daaromheen een klontering van geestloze nieuwbouw en dan ligt op het puntje van dit eiland nog Spijkenisse, dat van een lelijkheid is die ik niet kan beschrijven.

Wijlen Martin Bril, de columnist die heel Nederland op zijn duimpje kende, kon dat wel: 'Ondanks dat ik door Spijkenisse liep, leek het alsof Spijkenisse afwezig was.' Exact! Maar daar willen we hier niet aan, want 'de ambitie is om de sociaal economische kracht van de gastvrijheidseconomie te verdubbelen tot vijfhonderd arbeidsplaatsen.' Dan kun je niet aankomen met de lelijkheid van Spijkenisse en onze verprutste polders. Dan spreek je liever over de roots van Voorne Putten, oude handelsroutes, ruige ruimten, no nonsense, verborgen schatten en kwaliteiten ontsluiten. En je durft het aan om onze stadjes te vergelijken met Veere en Domburg. Je betoogt zelfs hoe fijn het is voor onze toeristen dat een wereldstad als Rotterdam om de hoek ligt. Een stoutmoedige bewering, want wij weten allemaal hoeveel tijd het kost om hier vandaan in het centrum van die mooie stad te komen. Dat doe je al niet graag voor je werk, laat staan in je vrije tijd. Hoe dan ook. 'De visie moet Voorne-Putten in staat stellen om zich integraal en afgestemd op toekomstige ontwikkelingen in samenhang en onderscheidend te presenteren en om kansen in de markt te verzilveren.' Bent u er nog? O, en er moet een innovatief slowlane fietspad komen met belevingselementen. Dit alles dient uiteraard intensief, slagvaardig, effectief, flexibel en krachtig te worden aangepakt. Nou denkt u natuurlijk, die Leen met zijn flauwe citaten, ik zou dit alles wel eens in de context willen zien. Doen! Dan kunt u genieten van mystieke passages over leisure leefstijlen, bijvoorbeeld die van de kerndoelgroep 'ingetogen aqua'. Of misschien houdt u meer van poëtische beschrijvingen van ons eiland in het algemeen. Eén ervan kan ik niet ongenoemd laten, omdat die zo romantisch onze landelijke rust weergeeft: 'Op Voorne-Putten heeft de klok geen wijzers'. Ja, dát zouden we wel willen. Vooral als we in de dagelijkse file staan. De harde werkelijkheid: onze klok heeft zelfs een klepel. Vraag maar aan Oostvoornaars.

Dagboeknotities van een parttime huisman.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant