Menselijke oplossing

Mijn oog viel op een opmerkelijk berichtje in een krant. Het ging over 'een menselijke oplossing' die gezocht werd voor iets in Rockanje. Gauw verder lezen. Waar zou dat betrekking op hebben? Zouden er stappen zijn gezet naar een oplossing voor het probleem van het ontbreken van een Huisartsenpost in onze omgeving? Je hoort er de laatste tijd niets meer over, wordt er nog aan gewerkt? Of gaat het misschien om de aanrijdtijden van ambulances, die in onze gemeente nog steeds niet volgens de landelijke norm zijn? Het zou ook kunnen zijn dat er iets knelt in de nieuwe WMO-wetgeving, waardoor mensen tussen de wal en het schip dreigen te raken? Of wellicht gaat het om betere zorg en voorzieningen in het algemeen voor ouderen, zwakkeren of vluchtelingen in onze gemeente?

Het is vreemd hoe snel er op zo'n moment allerlei potentieel 'onmenselijke' situaties door je brein flitsen. Evengoed zou er een nieuwe actiegroep opgericht kunnen zijn die de vervuiling van naburige industrie wil bestrijden of de geluidsoverlast van de Maasvlakte. Er zijn zoveel problemen die in de aard 'onmenselijk' zijn en schreeuwen om een oplossing en dan heb ik het in dit geval niet eens over het wereldleed, maar gewoon om de grote kwesties die vandaag de dag in onze eigen woonomgeving spelen. Jaja, zegt u, genoeg gezeurd nu, voor de draad ermee! Waar hebben we het over? Ongetwijfeld een vraagstuk over leven en dood toch zeker.

Mis! Het gaat hier om snippergroen. En dan niet snippergroen in z'n algemeenheid, maar dat aan de singels van Rockanje. Ik keek ervan op. Die kwestie was toch maanden geleden in het nieuws? Inmiddels lang en breed opgelost toch zeker? Het ging om stukjes grond (snippertjes, zeg maar), die als gevolg van slordige gemeentelijke administratie door bewoners in eigendom waren genomen – of geraakt. Ja, genomen of geraakt, dát is hier de 'onmenselijke' kwestie. En om uit die kwestie te geraken is er een bureau ingeschakeld.

Toch maar eens even een commissievergadering teruggekeken. Mensen! Doe dat niét! Tenzij u heel veel vrije tijd heeft en geïnteresseerd bent in het proces van detailpolitiek op de vierkante centimeter. De problematiek was dus uitbesteed aan een bureau, maar dat weerhield onze politici er niet van om ieder tuintje nog eens hoogstpersoonlijk zélf onder de loep te nemen. Er ontstond een langdurig, warrig en verhit debat. Terwijl het naar mijn idee eigenlijk maar om een paar basisvragen ging. Wat is nou precies de opdracht aan dat bureau? Zijn de kaders van het probleem goed aangegeven? En waarom is dat (door ons betaalde) bureau niet in staat om een helder advies uit te brengen? Hoe dan ook, de uitkomst was dat de wethouder een maand langer de tijd gaat nemen om zich te buigen over de singelpercelen van Rockanje. Mooi voorbeeld van waarom Westvoornaars tegen gemeentelijke herindeling zijn. De lijnen in zo'n kleine gemeente zijn kort, dat communiceert makkelijker en dat brengt vaart in het proces. Het zal vast niet lang meer duren, die menselijke oplossing.