'In de gouden gijzelaer'
Actueel 216 keer gelezenWanneer je in de Middeleeuwen in een herberg overnachtte had je grote kans om iemand te ontmoeten die daar huisarrest had. Het 'in gijzel leggen' van mensen was een adequaat middel om hen af te laten koelen, buiten de maatschappij te houden of onder druk te zetten. Daar konden verschillende redenen voor zijn. Bijvoorbeeld omdat iemand zijn schuld weigerde te betalen. Op verzoek van de schuldeiser kon de wanbetaler dan door de stadsbode per direct naar een herberg worden verwezen. Het kon ook zijn dat er al langere tijd onenigheid was tussen partijen totdat de schepenen ingrepen en één of beide partijen in verschillende herbergen liet opsluiten. Waren meerdere partijen betrokken geweest bij een vechtpartij en moest dat nog voor het gerecht komen maar was het onduidelijk of deze of gene partij in het gevang moest, dan moesten beide hun intrek nemen in een herberg. Indien iemand gewond was geraakt dan mocht hij eerst thuis aansterken, maar zodra de 'meyster' of chirurgijn meende dat er geen 'ancxte van zijnen live' meer was, dan moest hij verhuizen. De gijzeling duurde ten minste tot de eerstvolgende zaterdag, de dag waarop de schepenen vergaderden en de partijen met elkaar moesten verzoenen. Vaker duurde de gijzeling twee weken. Al die tijd mocht de gegijzelde de herberg niet verlaten, althans niet verder lopen dan de goot van de herberg. Uitzondering was wanneer er brand in de stad was, maar dan ook slechts wanneer de vlammen 'so hoghe rese boven den huysen'.Was de brand geblust dan diende hij zich weer op zijn adres te melden. Het slachtoffer moest de kosten van de herberg zelf dragen en mocht zijn ambacht al die tijd niet uitoefenen. Dat zal ongetwijfeld geholpen hebben om medewerking te geven.
Aart van der Houwen (aa.vanderhouwen@streekarchiefvp.nl)
