Afbeelding
DAGBOEKNOTITIES

Anti-asotuintjes

Algemeen 368 keer gelezen

De minicontainers waarin we ons afval moeten aanbieden hebben al het nodige stof doen opwaaien. Wat zijn het er veel, wat zijn ze lelijk, waar moet je ze laten, op welke dag worden ze ook alweer geleegd en wat vervelend dat ze als opstapje dienen voor inbrekers. Het kost tijd om te wennen aan het nieuwe systeem.

Dat geldt ook voor de ondergrondse wijkcontainers. Want niet iedereen werd gezegend met een complete regenboog aan privécontainers op zijn erf. Er zijn immers genoeg mensen die het genot van zelfs het kleinste postzegeltuintje moeten missen. Bewoners van appartementen zijn voor het wegwerken van hun huisvuil aangewezen op wijkcontainers. Om te zorgen dat ze alleen gebruikt kunnen worden door degenen voor wie ze bedoeld zijn, is de toegang vaak geregeld via sleutels, pasjes of codes. Met deze maatregel zou het 'afvaltoerisme' ontmoedigd worden.

Maar de hardnekkige afvaltoerist laat zich niet zo eenvoudig socialiseren. Is hij (of zij) eenmaal van huis gegaan met een aanhangertje bouwpuin, afgeschreven matrassen, bedbodems, manke stoelen, krakkemikkige kastjes of gewoon wat vuilniszakken met volgepoepte babyluiers, dan geldt één gouden regel: een terugweg bestaat niet. Dus stuit zo iemand op een afgegrendelde container, dan wordt meteen een andere dumpplek gezocht. Die kan overal gevonden worden, in een natuurgebied, in de berm langs een weg, of in een sloot.

Bij een overzichtelijke hoeveelheid afval is zo'n extra omweg meestal niet nodig. Dan kun je die paar vuilniszakken, dat ene stoeltje of dat stapeltje kartonnen dozen gewoon náást de container plaatsen. Opgeruimd staat netjes. Met die gedachte keert de asociale dumper huiswaarts, maar omwonenden van wijkcontainers hebben er een heel ander gevoel bij. Het afval geeft een rommelige indruk, stinkt, verwaait door de buurt en trekt ongedierte aan.

Dit is niet alleen grote stadsproblematiek. Ook een gemeente als Westvoorne is er mee bekend. Hier opperde partij Inwonersbelang een plan om afvaltoerisme tegen te gaan: de aanleg van minituintjes om de containers. Daar zouden aso's van moeten terugschrikken. Je stort nu eenmaal geen puin in een fleurig bloemenperkje.

Is dit geen naïeve gedachte? Een echte hardcore aso parkeert z'n zooi dan toch gewoon middenin dat tuintje? Of – stel dat zo iemand toch nog enig gevoel voor orde en netheid heeft – dan maar náást het tuintje? En wordt zo'n tuintje niet de ideale uitlaatplek voor het avondrondje met de hond? Het is moeilijk om optimistisch te zijn. Terwijl ik dit schrijf, kijk ik uit op een klein perkje met gemeentelijk groen. Het ligt vol half opengescheurde plastic zakken. Binnenkort is het weer ophaaldag. Of misschien juist pas geweest. Niemand weet het precies. Je kunt de oranje zakken op ieder moment tussen de struikjes proppen. Op een dag worden ze vanzelf weggehaald.

Toch is niets zo onvoorspelbaar als menselijk gedrag. In verschillende gemeenten in Nederland zijn al containertuintjes aangelegd en het concept lijkt te werken. De omgeving van de anti-asotuintjes blijft meestal schoon. Laten we het dan ook hier een kans geven.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant