Leen van Dijk en de Brielse Maskerade

Brielle - Leen van Dijk, de Brielse aannemer, wie kent hem niet, deed als jongen al mee met de Maskerade. "We hadden zogenaamd de voetbalpool gewonnen en reden rond met een handkar en strooiden namaakgeld rond. Vroeger was de Maskerade altijd een heel spektakel. Je had Fons Löbker en Jos Bels die de gekste dingen uithaalden. Een keer hadden ze een vrachtwagen omgebouwd tot legertank met een houten ezel waaruit je bier kon tappen. Jos kon moeilijk maat houden en op een gegeven moment viel hij in een badkuip vol bier van drie meter hoog op de keien."

Leen speelt een belangrijke rol bij de Werkgroep Kannonnen en Affuiten. In zijn werkplaats op het Maarland komen deze vrijwilligers bijeen. De kanonnen op de wallen staan zijn allemaal door de mannen opgeknapt. "We hebben een aantal kanonnen van Hellevoetsluis gekregen en de rest komt van het automuseum in Oostvoorne. De affuiten, onderstellen van de kanonnen, maken we zelf. Eikenhout dat uit Duitsland komt wordt op maat gezaagd, we maken assen en steunbalken en een andere ploeg de wielen."

De mannen vormen een hechte groep. Drie jaar geleden besloten zij voor het eerst mee te doen aan de Maskerade. De eerste keer was het thema 'Gescheiden afval. Met kliko's voor citroenschillen, oude kranten en raadsbesluiten staken zij de draak met de gemeentelijke maatregel om het afval gescheiden op te halen. Vorig jaar wonnen zij de eerste prijs met het "Roze apenorkest", het was hilarisch. Als je een muntje in de bus gooide begonnen de apen met hun blaasinstrumenten te bewegen en melodietjes te spelen, het was een knipoog naar de golf van kritiek op de roze beelden van restaurant Brielschee Aap

"We zijn nu al weer twee weken bezig met de voorbereidingen. Elke maandag en donderdag komen we bij elkaar in de werkplaats. We zijn altijd met een man of 10 en we hebben de grootste lol bij de voorbereidingen. Dit jaar hebben we ook weer een bijzonder thema, we hebben er best veel werk aan, maar het wordt weer spectaculair." Het enige wat Leen erover kwijt wil is dat het iets met zijn beroep te maken heeft.