Els Laroy: het leukste is dat je niet wordt herkend

Op 5 december is het Brielse Maskerade, die oeroude Brielse traditie die sinds 2016 op de lijst van Immaterieel Erfgoed staat. Van 19 tot 20 uur gaan Briellenaren gemaskerd en met originele vermommingen de straat op, soms om thema's uit de actualiteit of gewoon iets grappigs uit te beelden. In aanloop naar 5 december zullen wij elke week een deelnemer interviewen.

Els kwam in de jaren 80 met haar man naar Brielle. Ze had weinig moeite om hier te wennen. "Brielle is zo'n interessante plaats er is veel te zien, veel historie. Ik heb veel interesse voor de hedendaagse ontwikkelingen en als je dan iets over de achtergronden wilt weten, komt al snel bij de geschiedenis terecht. En daar is in Brielle natuurlijk veel van." In 2005 deed Els voor het eerst mee met de Gidsengroep Brielle. " We hadden ontzettend veel voorpret. Het met elkaar bedenken en creëren vond ik ontzettend leuk. We hebben verschillende keren als Gidsengroep Brielle meegedaan, maar alleen als we een geschikt onderwerp kunnen vinden dat met onze doelgroep, de toeristen, te maken heeft. Die eerste keer was ons thema "Openbaar toilet". Dat was er toen namelijk niet in Brielle, wat voor toeristen nogal onhandig is. Het resultaat van onze actie is dat het openbaar toilet er gekomen is!" Els doet ook regelmatig alleen mee. Ze kan het gewoon niet laten. "Het leukste vind ik wel dat niemand je herkent. Toen ik in 2015 met een raket op mijn rug protesteerde tegen het feit dat Nieuwjaarsvuurwerk op de lijst van Immaterieel Erfgoed kwam, vroeg iedereen zich af wie die vuurwerkman nu wel was. Dat vind ik echt genieten!"

"En verder de warme sfeer op de Markt met chocolademelk en glühwein, dat is zo gezellig. Ik hoop echt dat de Maskerade nog heel lang blijft bestaan." Op de vraag of ze al een thema heeft voor dit jaar, zegt ze aarzelend: "Ik laat het een vraagteken zijn. Soms bedenk ik pas op de dag zelf iets, zoals die keer toen het ijskoud was en hard waaide. Toen heb ik snel een slaapzak omgeslagen, moonboots van mijn man aangeschoten en een ijsmuts veranderd in een bivakmuts door er kijkgaten in te knippen. Mijn tekst was "Volgende keer graag beter weer!".