Afbeelding
Dagboeknotities

Coronagedragsregels

Algemeen 265 keer gelezen

Er wordt heel wat afgepraat over de Coronagedragsregels. De anderhalve meter afstand is voor de meeste mensen al een automatisme geworden. Maar nog lang niet voor iedereen. Bij kassa's en voordeuren zie je het veel gebeuren: de gesprekspartners verstaan elkaar niet goed, naderen elkaar wat meer en maken hun gesprek af op een afstand van tachtig tot honderd centimeter. Voor een beetje vochtige spreker of iemand met een onverwachte hoest- of niesbui is het dan een koud kunstje de ander te besproeien.

Wilt u gezond blijven? Probeer dan steeds de lengte van een bezemsteel te visualiseren en deins achteruit als de ander toch weer op u af komt. De nieuwe afstand voelt nog onnatuurlijk en is even wennen. Gewoon wat luider spreken en beter articuleren, dan lukt het vast.

Andere gedragsregels zijn eigenlijk een kwestie van algemeen fatsoen. Het was al nooit prettig als een racefietser rakelings langs je schouder flitste. Nu is het ronduit asociaal gedrag. En wanneer kan het eens afgelopen zijn met klanten die in de supermarkt uitgebreid groenten en fruit betasten en beknijpen? Of in de bakken rommelen om te zien of het allermooiste stronkje witlof misschien helemaal onderop ligt? Houd er eens mee op! Het was al smerig toen het nog gebeurde met handen vol 'gezond' snot, maar vandaag de dag kun je je rauwe witlofsalade nog slechts met ware doodsverachting naar binnen werken.

Qua supermarktgedrag nog een puntje. Het zijn nu even niet de tijden dat u met uw neus voor de koelvitrine eens uitgebreid met het thuisfront gaat bellen of er links- of rechtsdraaiende kokosnotenyoghurt aangeschaft dient te worden, of hallo, wat zeg je, beter aardbeienyoghurt, ja ik wacht wel even, overleg gerust even met de kinderen. Die persoon anderhalve meter achter u staat niét in trance te mediteren, die staat te wachten tot u doorloopt en hij aan de beurt is. Die wil namelijk óók even iets uit de koelvitrine pakken, dat is geen toeval.

Maar wat gaan we nu wél doen? Wat is leuk en aardig in deze moeilijke tijd, behalve boodschappen doen voor de oude buurman? Bekijk het wat ruimer. Kent u iemand in een lastige situatie? Stuur een kaartje of nog beter: bel even op. Ook al is het maar een vage kennis, het is voor iedereen fijn om te merken dat er aan je gedacht wordt als er zo'n nare ziekte rondspookt.

Voor de mensen die nog steeds denken dat het om een pittig griepje gaat – ja, die zijn er – dat is het niét. Het is jammer dat zo de nadruk wordt gelegd op het feit dat de meeste patiënten die in het ziekenhuis terecht komen ouderen of zieken zijn. Want ook fitte dertigers en veertigers werden gevloerd en liggen aan het zuurstof, tot stomme verbazing van hun omgeving.

Blijf dus voorzichtig, niet alleen voor je grootouders, ook voor jezelf. Wees heel blij als je in je directe omgeving nog geen doden te betreuren hebt, maar denk daarom niet dat het allemaal wel mee zal vallen.

We moeten nog even vol houden. Zet een glimlach op je gezicht en doe je best!

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant