Ruimtelijk geluk

In Vrij Nederland stelde men de vraag of de coronacrisis ook een verkapte zegening kan zijn. Komen we er straks beter uit dan voorheen? Ik weet het niet.

Zelf denk ik in deze crisis niet direct aan een zegening. Zeker niet voor diegenen die familieleden of vrienden verloren hebben. Of voor zorgmedewerkers die hun eigen leven riskeren om de getroffen mensen te helpen overleven. Of als ik denk aan de sociale en economische effecten op langere termijn, die enorm zullen zijn.

Toch zijn er wel enige lichtpuntjes. De ervaringen met video vergaderen bijvoorbeeld kunnen aardig wat gereis besparen in de toekomst. Het is veel rustiger op straat en in openbare ruimten. Op de autowegen kun je meer ontspannen rijden met minder verkeer en de maximum snelheid van 100 km. Al zijn er natuurlijk altijd mensen met een 'dikke-ik' die dan juist vol gas geven.

Ik geniet er ook van dat we meer ontspannen zijn. We wachten keurig op onze beurt in winkels en op de markt. We volgen de voorschriften van de winkeliers. En ik heb zelfs de indruk dat mensen wat vriendelijker tegen elkaar zijn. Minder opdringerig, een ander voor laten gaan, eerst even kijken waar een ander gaat zitten voordat je zelf een plekje zoekt, enzovoort. Kleine dingen, maar wel gedrag dat prettig is en best mag blijven. Uiteraard gaat ook dit weer niet voor iedereen op. Want horken hebben hier helemaal geen boodschap. Als je er wat van zegt, kun je een snauw krijgen.

Het gaat echter best goed met het in acht nemen van die 1,5 meter afstand. In Brielle hoor ik van politie en boa's dat bijna iedereen zijn best doet. Ouderen, maar zeker de jongeren.

Onbewust vergeet je het soms. Zo kreeg ik zelf enkele weken geleden op facebook een verwijt omdat iemand mij op te geringe afstand naar een ander had betrapt. Tja, de burgemeester is ook maar een mens. Ik probeer me steeds bewust te zijn van de richtlijnen die van toepassing zijn, zoals dat voor iedereen geldt. Het leidt soms tot komische situaties, zoals het ongemakkelijke slalommen tussen winkelende mensen en vakkenvullers in supermarkten. Vast herkenbaar.

Het is een kleine moeite om afstand tot elkaar te houden. Maar toch van groot belang om corona onder controle te krijgen. Een beetje afstand maakt het voor iedereen prettiger. Een klein beetje ruimtelijk geluk, dus. Hou dus nog even rekening met een ander. En ga daar mee door als het straks niet meer verplicht is!