Bart Wassenaar

Velen zullen weten dat Bart Wassenaar een politie-agent was in hart en nieren. Maar wie weet, dat hij zijn werkzame leven ooit begon als bakkersknecht? Lees verder en ontdek meer wetenswaardigheden over de gepensioneerde Brielse groepscommandant.

“Mijn wiegje stond in Lisse. Het speelbos was mijn terrein, waar ik als kind vaak kwam. Later verrees daar de Keukenhof. Van mijn speelplek is niets meer over, maar het is geweldig daar.” In 1963 was zijn bruiloft. Tot een jaar nadat hij was getrouwd, woonde Bart in Lisse. “Toen ik eenmaal getrouwd was, wilde ik verder kijken dan dat de bakkerij lang was en ben ik naar de politieschool in Arnhem gegaan. Bij de politie; nou, dat wilde ik wel! Mijn studie leverde mij in 1965 een baan op bij de politie in Rozenburg. We verhuisden en ik heb er negen jaar gewerkt en gewoond.” Bart praat met passie over die begintijd, over het 'gewone' politiewerk, maar ook over zeeschepen en immens grote bedrijven in de Europoort. “Het was een leerzame, maar vooral ook mooie tijd. Na zo'n negen jaren, ging ik weer verder kijken en kwam ik in Zoeterwoude terecht. Ik werkte daar maar kort; zo'n vijf jaren. In 1979 kon ik aan de slag in Brielle. Die kans heb ik met beide handen aangegrepen.” Bart is Brielle alle jaren daarna, tot op de dag van vandaag, trouw gebleven.

“De opvoeding van onze twee dochters kwam voor een belangrijk deel op het bordje van mijn vrouw Gerda terecht. Ik liet me met regelmaat op andere werkplekken inzetten, meestal als er ergens in het land incidenten waren. Ik heb van dichtbij treinkapingen en bezettingen meegemaakt en ook wel andere conflicten die zich voordeden.” Collega's die niet het geluk hadden, weer veilig thuis te komen kan Bart zo weer voor zijn geest halen en bij name noemen. “Ik kon na een politieklus altijd weer terug naar mijn gezin."

Bart was en is nog steeds niet iemand om stil te zitten. Tweeëntachtig is hij nu en nog steeds vrijwilliger; vooral voor Welzijn Ouderen van de Catharinastichting. “De zomertour heeft altijd op mij kunnen rekenen. Ook als ze om een andere reden op zoek zijn naar een chauffeur, kunnen ze mij nog altijd bellen. En laat ik de sociale huiskamer niet vergeten. Daar zet ik me nog graag voor in. Ik vind het belangrijk dat in deze snelle tijd het spook van vereenzaming zo veel als mogelijk de kop wordt ingedrukt.” Dat hij betrokken is bij de organisatie van de eerste Brielse historische wandeltocht, noem hij ook nog terloops. “ Ik werd daar nog niet zo lang geleden voor gevraagd en waarom ook niet. Ik ben nog steeds een druk bezet man!; gelukkig maar.” Dat Bart altijd graag Gregoriaanse liederen zong, kwam nog even ter sprake, toen het gesprek eigenlijk al voorbij was.