De Maskerade, een traditie die al lang bestaat

De Brielse Maskerade, een Brielse traditie die al heel lang bestaat. Wil Rijsdijk kan erover mee praten.

Ze deed vijftig jaar geleden al mee, eerst met de familie van haar man en later toen ze naar de Nieuwstraat verhuisden met de buren daar. “We hadden altijd de grootste lol. Ik weet nog dat we een keer als oliesjeiks gingen, dat was in de tijd van de oliecrisis. Die oliesjeiks hadden natuurlijk doeken op hun hoofd. Nou, ik had net luiers gekocht, want ik was in verwachting van mijn tweede en toen heb ik iedereen een luier omgedaan met een band eromheen. Het was net echt. De voorpret is eigenlijk het leukste. Vaak waren we al weken van tevoren bezig, dan liepen we bij elkaar in en uit. Het geeft ook een gevoel van saamhorigheid.” De ene na de andere herinnering komt boven bij Wil en ik moet haar af en toe vragen om even af te remmen, want ik kan het niet bijhouden. “Ik heb bijna elk jaar meegedaan”, zegt Wil met een lach. “Een keer zijn we pas één dag van tevoren begonnen met de voorbereidingen. Er was toen net brand geweest in de Nieuwstraat en de brandweer kon er niet goed bij. Arie heeft toen een dag vrij genomen van zijn werk en we alles heel snel geregeld: accu’s en een zwaailicht en die in een kruiwagen gezet. Pakken hadden we van de brandweer geleend. Ik wilde graag de kruiwagen dragen, maar die was ontzettend zwaar door die accu’s. Mijn armen hingen bijna op de grond. Als klap op de voorpijl hadden we ook nog een oud brandblusapparaat meegenomen en dat hebben we leeggespoten op de Markt, dagen later zaten de sporen nog op de straat.”

“Een keer wilden we iets doen over de groenvoorziening van de gemeente, die lieten het groen tussen de stenen maar groeien. Toen hebben we op de rommelmarkt een stel grasmaaiers gekocht en daar zijn we mee gaan lopen door de Voorstraat, zogenaamd om het gras tussen de stenen weg te maaien met borden waarop stond ‘Als de gemeente het niet doet, dan doen we het zelf wel’. Die maaiers hebben we na afloop weer teruggebracht, we hadden ze niet meer nodig.

“Ja vroeger was de Maskerade veel groter, dan liep je helemaal over het Maarland en door de Langestraat. Het is een tijd heel stil geweest, maar gelukkig is het de laatste jaren weer gezellig druk op straat. Toen ze een paar jaar geleden besloten om de deelnemers op een vaste plek te zetten, moest ik daar erg aan wennen, maar eigenlijk is het best leuk. Nu kun je alles beter zien en ook goed lezen wat er op de borden staat.” Dit jaar had Wil al plannen gemaakt om mee te doen. Ze wil er niets over vertellen, want wie weet kan ze haar idee tot volgend jaar bewaren. “En als ik mijn kinderen en mijn kleinkinderen vraag, doen ze ook vast mee.”

Bram Poldervaart