Uit de oude doos

Wat kwamen er weer leuke reacties binnen op de foto van vorige week. Het ging om een foto op het erf van boer Kees Hos, op de hoek van het Maarland en de Langesingel.

De 83-jarige Mevrouw Slop-Noordam, nu wonend in Rozenburg, belde de redactie. Hetzelfde deden Jan Bazen met een ondeugend verhaal over een Brielse wielerwedstrijd, waarbij Jan als wielrenner door een te wijd genomen bocht in de schuur van de boerderij terecht kwam en aan de andere kant, toen de renners een volgende keer langs kwamen, gewoon weer aansloot en hij de wedstrijd vervolgde. Jan van Pelt vertelt, dat hij als kleine jongen aardappelschillen ophaalde voor boer Hos en zo een centje bij verdiende. Frank Koelewijn had geen moeite de foto te herkennen. Frans Alebregtse schrijft over de talloze malen dat hij daar geitjes en schapen heeft gevoerd. Leon van Dijk kwam er elke week. Zijn vader Cees heeft bij boer Hos ooit eens een schuurwand geplaatst en die wand staat er nog steeds!

De redactie was erg blij met de e-mail van Gerda Hoos. Zij schrijft een uitgebreide e-mail, De volledige tekst van dat bericht is:

Wat leuk om een foto in Weekblad Westvoorne te zien van het geboortehuis van mijn broer en mijzelf. Het betreft de boerderij van Kees Hos en Frida de Snaijer-Hos, gelegen Maarland NZ 103 te Brielle, op de hoek met de Langestraat. Zij hebben in 1952 de boerderij gekocht van oma Kruik (de oma van mijn moeder), die altijd op de Anna Hoeve heeft gewoond. Er woonde ook een vrijgezelle tante Be (dochter van oma Kruik). Bij aankoop van de boerderij zijn mijn ouders gewoon bij hen ingetrokken. Het jongetje bij de witte geit is mijn broer Jan. De kinderen, die bij het hek staan, zijn Erik en Remco Stolk van de boerderij aan de overkant. Deze is later afgebrand.

De man die wegloopt, is mijn vader. Hij werkte als landbouwconsulent voor het Ministerie van Landbouw en Visserij. Ik zei op school altijd dat mijn vader plantendokter was. Hij ging namelijk bij boeren kijken bij wie het gewas op het land ziek was en vertelde hen dan wat ze er aan moesten doen. Met andere woorden; met welk middel ze de planten moesten besproeien om ze beter te maken.

Mijn moeder zit in de stoel uit te rusten voor de koeienstal. In die tijd hadden we nog een paar melkkoeien. In de losse schuren op de foto zaten kippen. De eieren en later de (slacht-)kippen werden door ons verkocht. In de achtertuin en zolder boven de koeienstal had mijn vader duiven. Hij was dus duivenmelker en elke zondag waren er wedstrijden. Een hele happening in Brielle. Later heeft mijn vader de duiven, door problemen met het hart, weggedaan en is schapen gaan houden. Niet voor het vlees of de wol, maar om naar tentoonstellingen te gaan. Mijn moeder regelde het huishouden, verzorgde alle dieren, verkocht de eieren en had altijd koffie met cake klaar staan voor alle bezoek. Mijn ouders hebben 49 jaar op dit adres gewoond voor ze naar Hellevoetsluis zijn verhuisd. Al met al hebben mijn broer en ik er een ontzettend leuke jeugd gehad.

En nu de foto van deze week. Je zou kunnen zeggen, dat de tijd op deze foto heeft stil gestaan. Behalve dan als het gaat om de moeder met kinderwagen, de schoolgaande jeugd en de moeder met haar dochtertje aan haar hand. Herkent u zich? Weet u nog een anekdote te herinneren? Reageer, want we zijn reuze benieuwd.