Roxanne van der Knaap

Roxanne is geboren en getogen in Den Briel. Als het aan haar ligt zal ze er altijd blijven wonen. Daar is geen discussie over mogelijk. Over haar zelf, Den Briel, haar werk en gezin praat ze ingetogen, maar duidelijk en met passie.

'Ik ben dus een echte 'Brielse', zegt ze. 'En daar ben ik trots op. Ik heb Den Briel en alles wat daarbij komt kijken met de paplepel ingegoten gekregen. Mijn vader en mijn moeder gaan, net als ik, voor de traditie, die Den Briel uitademt.' Als je Den Briel vanaf de Nobelstraat inrijdt, rijd je langs haar zaak. 'Wij wonen erboven. Het is een schitterende woonplek, maar ook een goede plek om te werken.' Hoe het zo gekomen is? 'Ik heb een jaar of zes geleden een businessplan gemaakt. Als optometrist wilde ik al langer voor mezelf beginnen. Ik heb eerst mijn best gedaan de zaak van een college die stopte, over te nemen. Dat kwam er niet van. Maar met mijn businessplan onder mijn arm kreeg ik uiteindelijk wel de kans om op deze plek te beginnen. Die kans heb ik met twee handen gegrepen. Want zeg nou zelf. Wat is mooier dam in de Brielse binnenstad te werken en te wonen?' En dan verder: 'Als straks de evenementen weer mogen, is het een feest om in Brielle te zijn. Ik kijk daar echt naar uit. De crisis gaat steeds zwaarder wegen.'

Als klein kind maakte Roxanne het 1 aprilfeest al mee. Vanaf het moment dat ze kon lopen, liep ze op 1 april verkleed rond. 'Ik mis door corona niet alleen het 1 aprilfeest, maar ook de gezelligheid. Mensen op straat, de cafés met hun muziek, de toeristen die met een ijsje in de hand flaneren door de Brielse straatjes. Het komt er in deze tijd allemaal niet van. En dat is hartstikke jammer. Nu maar hopen dat volgend jaar Den Briel weer open kan en dat bijvoorbeeld Brielle Blues en het Bevrijdingsfestival weer in alle glorie terugkeren. Wie weet dat we door het massaal vaccineren straks we terug kunnen naar het normaal.'

'Toen ik nog een meisje was, heb ik veel aan twirlen gedaan. Jarenlang ben ik lid geweest van Libertates Primitiae. Wat was dat een mooie tijd. Ik heb onder andere deelgenomen aan een trainingskamp in Zwitserland. Ik kijk op die tijd met erg veel plezier terug. Aad en Rita staken toen al, en nu nog steeds, heel hun ziel en zaligheid in Libertatis Primitiae. Van zulke mensen moet Den Briel het hebben. Als ik Aad en Rita weer eens door de Nobelstraat zie lopen, is het twirlen het eerste waar ik dan aan denken moet.'

Roxanne is getrouwd met Alex. Samen hebben ze twee kinderen, een meisje van acht en een jongen van vijf jaar. 'In deze coronatijd is het niet makkelijk om dagelijks alles te regelen voor een huishouden met twee kinderen in combinatie met het runnen van de zaak. Gelukkig is de lagere school weer open. Ik hoop dat de buitenschoolse opvang haar deuren ook weer snel opent.' Terwijl Roxanne vertelt over de hectiek van alle dag, komt juist haar moeder binnen. Wijzend naar haar zegt Roxanne: 'Zij is mijn steun en toeverlaat in deze moeilijke maanden. Met haar op de achtergrond lukt het gelukkig prima om alle dagelijkse afspraken na te komen.' Dan verschijnt Alex en doet hij snel even een klusje. 'Je kan met recht zeggen dat we een familiebedrijf runnen', lacht Roxanne.

'Het is een lastige tijd voor de winkeliers die door corona hun deuren hebben moeten sluiten en hetzelfde geldt natuurlijk voor de horeca. Ik heb daarom in mijn zaak een plaatsje ingeruimd voor schoenen van 'Pandora' en meubeltjes van 'Goed Gestyled.' Op die manier kan ik, door aandacht te schenken aan wat ze te bieden hebben, een beetje helpen hun leed te verzachten van de maandenlange sluiting van deze twee Brielse zaken.'

'Een paar weken geleden hadden we sneeuw en ijs. Wat was het genieten op de Brielse wallen, bij de ijsclub en het Brielse Meer. Den Briel zag er uit om door een ringetje te halen. Dat was een welkome opsteker, die we goed konden gebruiken. Nu op naar het voorjaar en de zomer. Wie weet hoe mooi 2021 nog wordt.'