Gore mondkapjes

Binnenkort mogen de mondkapjes af. Verstandig of niet? Dat is de eeuwige discussie bij aangekondigde versoepelingen. Het virus is er nog, lang niet iedereen is al volledig gevaccineerd en de eerste vliegtuigladingen met besmette reizigers zijn alweer geland.

Hoeveel risico willen we nemen? Maatschappelijk gezien lijkt het voor deze zomer wel verantwoord. Er is weer plaats in de ziekenhuizen. Individueel gezien lopen de risico’s nu nogal uiteen. In september gaan we zien waar dit alles bij elkaar op uitdraait. Je kunt toch niet eeuwig met zo’n lap voor je snufferd blijven rondlopen, is het veelgehoorde argument. En nee, nog een paar weken volhouden, het zit er gewoon niet meer in.

Die mondkapjes gaan vast een belangrijk hoofdstuk innemen in de boekenberg die de komende tijd over de pandemie geschreven gaat worden. Want wat was het ingewikkeld. Eerst was het onzin om ze te dragen. Nou ja, ze waren ook niet beschikbaar, maar buiten dat: volledig onnodig. Toen ze wel kwamen, was het misschien toch een goed hulpmiddel. Soms. In het OV bijvoorbeeld. Of toch niet? Ja, toch weer wel. Gevolgd door de verplichting om ze te dragen in ruimtes waar mensen bij elkaar komen.

Hevige discussies. Wappies die het waanzin vonden. Want ze pakken je met zo’n maatregel je vrijheid af. Dan de mensen die niets principieels tegen het mondkapje hadden, maar het er spaans benauwd van kregen. Psychisch, van het idee alleen al, of letterlijk door bepaalde medische aandoeningen. En dan waren er nog medisch deskundigen die bezwaren opperden. Want alleen zij weten hoe ze er mee om moeten gaan, wij amateurs maken er maar een potje van. Een heel goor potje, zo blijkt uit onderzoek.

Hoe heeft u het aangepakt? Toch niet zoals die viezeriken die hem na gebruik in hun broekzak propten bij de vuile zakdoek en hem er bij de volgende winkel weer uit tevoorschijn haalden? Of hem de halve dag om een zweterige nek of stoffige baard lieten hangen? Of hem op straat lieten vallen en weer opraapten? Of er de hele tijd aan liepen te friemelen en tussendoor even in het fruit van de groentenkraam knepen? Of hem thuis in de fruitmand gooiden bij die van de huisgenoten om er de volgende dag op goed geluk weer eentje uit te vissen?

Uit onderzoek bleek dat 85 procent van ons dat wel deed. Hartstikke fout dus. Hoe het dan wél moest? De richtlijnen van het RIVM voor het gebruik van mondkapjes: pak elke keer een schoon exemplaar. Dat kan een wegwerpkapje zijn, of een schoon stoffen exemplaar dat op minimaal 60 graden is gewassen. Bewaar schone en gebruikte mondkapjes apart van elkaar in een schoon zakje in tas of jas. Was of desinfecteer je handen voordat je het kapje vastpakt, en raak alleen het elastiekje aan, niet het mondkapje zelf.

Theorie is meestal simpeler dan de praktijk. Zelf heb ik liever dat een vochtige spreker een vieze lap voor zijn mond heeft dan mij ‘bloot’ toespettert. Zou er een aparte regel ingevoerd kunnen worden voor de spetteraars?