Dansen en zingen

Weet u nog hoe we vorig jaar snakten naar mondkapjes? Ze waren er niet. En dan nog: ze zouden ons niet helpen. Na lang wachten kwamen ze beschikbaar en moesten we ze wel, niet, en toen toch weer wel op en we kwamen er achter dat ze best wat spetters tegenhielden. Waterdicht waren ze niet uiteraard, niet letterlijk en niet figuurlijk. Bij een ramp grijp je echter alles aan wat enigszins kan helpen.

Onlangs waren we getuige van een merkwaardig schouwspel. Op televisie en internet konden we zien hoe een minister, die in het algemeen niet al te welbespraakt is, probeerde zijn boodschap via een liedje over te brengen. Daar zou niets op tegen zijn geweest als hij een verborgen talent tot operazanger zou hebben, een lied met belangrijke inhoud, met een pakkende tekst. Niets van dat alles was het geval.

Hier stond een volwassen man, in een functie die ooit behoorlijk aanzien genoot, op klungelige wijze, een klungelige tekst ten gehore te brengen, met – nu komt het allerergste – een waanzinnige boodschap. Die boodschap luidde: gooi uw mondkapje per heden gerust bij het oud vuil.

Ik keek het aan en kon mijn ogen niet geloven. Wat was hier aan de hand? Eerste gedachte: een parodie. Maar nee, ’t was hem echt: onze minister van justitie! Dronken misschien? Dan kun je hele rare dingen doen, ook een minister is maar een mens. Of deed hij auditie voor de cliniclowns en wist hij niet dat hij gefilmd werd door een persmuskiet? Of was er sprake van een weddenschap? Dat collega’s hem hadden uitgedaagd: als jij op camera een heel dom liedje durft te zingen met een krankzinnige inhoud, dan krijg je van ons een jaar lang dagelijks een mooie fles wijn.

Maar nee. ‘t Was serieus bedoeld. Waarom? Er gaat een gevaarlijk virus rond en de helft van de Nederlanders is nog niet gevaccineerd. Is het glas dan half leeg of half vol? Helemáál vol, vonden onze leiders. Het resultaat was meteen zichtbaar. In winkels, bij kappers, in wachtkamers: niemand droeg meer een mondkapje. Want het hoefde niet meer van de minister. Wat zou je dan nog zelf nadenken en je eigen verstand gebruiken?

Ook de minister van VWS raakte op merkwaardige wijze van het padje. Hoe lang weten we nu dat er vaccins gevonden waren tegen het virus? Een jaar of zoiets? Gedurende die tijd werden we gebombardeerd met informatie. Merknamen, voor- en nadelen, en vooral hoe ze werkten: twee á drie weken ná vaccinatie ben je (redelijk) beschermd.

Ineens was daar Hugo op de buis. Triomfantelijk wippend op zijn schoenpunten. Hij stond duidelijk te popelen om te gaan dansen. En dat kón, mensen. ’s Ochtends haal je de prik, ’s avonds sta je in de club. Ga het allemaal maar fijn doen. Lekker genieten! En vooral vergeten wat je al die tijd door wetenschappers en artsen is verteld.

De rest is geschiedenis. We zingen weer een toontje lager. De dansschoenen? Staan weer in de kast. Mondkapjes liggen in de voordeelbak: 2 halen 1 betalen.