Henk de Baat viert uitzonderlijk 50-jarig jubileum

Hellevoetsluis - Je zult toch maar op een, zo op het oog doodgewone maandagmorgen, op kantoor worden toegezongen door een heus dameskoor. En dan staat naast je huidige ook je allereerste baas op de afdeling en druppelen collega’s binnen die er anders nooit zijn op maandag en zelfs je vrouw. Die had ’s morgens al de nodige moeite gedaan manlief in een overhemd te hijsen. De poging mislukte jammerlijk. ‘Naar kantoor ga ik gewoon in m’n poloshirt, dat ben ik, een overhemd trek ik alleen aan voor bijzondere gelegenheden.’

Al die aandacht had uiteraard een reden. Henk de Baat, want daar hebben we het over, vierde 1 augustus namelijk zijn 50 (!) jarig jubileum bij Groot Hellevoet. Een uitzonderlijke staat van dienst die in feite nóg langer is want de inmiddels 66-jarige begon als knaap van 12 met allerlei klusjes in de drukkerij van Wim Fortuin. De moeder van Henk had bij Fortuin in de klas gezeten. ‘Hij veegde de vloer in de drukkerij bijvoorbeeld’, weet Fortuin nog, ‘dat was erg handig, zo’n klein ventje kon overal makkelijk bij komen.’ Al snel bleek dat Henk veel meer in z’n mars had en leerde hij in de praktijk het drukkerijvak. Henk is een echte DTP’er van de oude stempel.

De ‘oude’ heer Fortuin heeft nog altijd een bijzonder plekje in het hart van Henk. ‘Ik heb veel aan die man te danken’. Wie zoveel arbeidsjaren achter de rug heeft kan uren vertellen uiteraard. Dat geldt zeker voor Henk, al maakt hij naar eigen zeggen graag ‘een lang verhaal kort’. Over het ‘loden tijdperk’ waarin het nog niet zo nauw genomen werd met milieu- en gezondheidsregels, wonen boven de zaak, sleutels die toegang boden tot het hele bedrijf of het hilarische verhaal over een ritje in een gloednieuwe Ford van Fortuin. 
‘Ik durf het nu pas te vertellen’, gnuift Henk, ‘het was in de tijd dat we met de auto van Fortuin pakketten kranten rondbrachten. Hij had net een splinternieuwe auto en volgens een collega trok die wagen als een raket. Dat wilde ik meemaken natuurlijk. Voor m’n gevoel viel het nogal tegen en pas na geruime tijd kwam ik er achter dat de auto nog op de handrem stond. Dat rook je inmiddels ook en ik heb maar een paar extra rondjes met de raampjes open gereden om de lucht van smeulend rubber uit de auto te krijgen.’ Zo heeft Henk er tientallen paraat. ‘Man, ik heb stof voor drie boeken.’

Fortuin had voor z’n jubileumspeech een indrukwekkende map met materiaal bij zich maar benadrukte in zijn speech vooral de vakkundigheid en filosofische inslag van Henk. Commercieel directeur Frank van der Sman (Telstar Mediagroep) memoreerde vooral zijn positieve instelling en altijd goede humeur. ‘Henk is altijd in voor een grap en een grol.’ Henk kreeg cadeaus en heel veel lovende woorden en, als muziekliefhebber, een miniconcert van het dameskoor van collega Mieneke Klinkert. Het viel zeer in de smaak.

De halve eeuw is voor zijn gevoel omgevlogen. ‘Ik kan het echt niet geloven, ik voel me nog jong en fit. In november ga ik met pensioen, ik zal met pijn in m’n hart afscheid nemen. Er is veel gepasseerd, leuke en minder leuke dingen. Ik heb het mee gemaakt dat een collega op de werkvloer overleed aan een hartinfarct. Zoiets vergeet je nooit meer. Maar gelukkig overheersen vooral de positieve herinneringen.’