Heldhaftige finish Esther Sweeris op de TOR des Geants

Op zaterdag 17 september finishte de Westvoornse Esther Sweeris op de TOR des Geants in Courmayeur, Italië. Een werkelijk geweldige prestatie! De Tor des Geants is een trailrun door het ruige berggebied rond Courmayeur in het Valle d’Aosta en in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, gaat het hier doorgaans om 350 kilometer. De winnaar van de race is degene die de minste tijd nodig heeft om het uitgezette, zware parcours te voltooien. Het is dus aan de deelnemers zelf hun pauzes en slaapmomenten uit te kiezen.

Op het parcours zijn grote en kleine verzorgingsposten aanwezig en de TOR des Geants geldt als de zwaarste bergrace in Europa. Deelname aan deze race is alleen weggelegd voor de allersterksten. Overigens leggen de snelste lopers deze afstand nagenoeg hardlopend af, ongeacht de 35.000 (!)hoogtemeters die het onmenselijk zware parcours telt.

Na een lange periode van voorbereiding waarin Esther trainde op de lange afstanden, stond zij op zondag 11 september om 12.00 uur aan de start in Courmayeur. Hier waren wel een paar slapeloze nachten aan voorafgegaan. Zou Esther het, met heel erg weinig slaap, redden om voor zaterdag 17 september 18.00 uur te finishen? Zou haar maag de inspanning en de slaapdeprivatie goed verwerken? Zou zij genoeg hebben getraind nu bergachtig terrein in onze omgeving nu eenmaal ontbreekt?

Vorig jaar moest zij, met de finish in zicht, opgeven omdat zij de laatste tijdsbarrière niet zou halen. Esther was er dus op gebeten deze barrières - die bij tal van posten golden - goed in het oog te houden. Zij had zich voorgenomen haar eigen plan te trekken en geen tijd te verspillen op de posten. Het was eten, soms even slapen, omkleden en GAAN!

Dat verliep al direct voorspoedig. Snel bouwde zij een voorsprong op van circa 4 uur en deze voorsprong op de barrières gaf haar de rust om af en toe twee uurtjes haar ogen dicht te doen. Soms was dat in een berghut, op andere momenten rolde zij zich buiten in haar donzen slaapzak. Esther bleek ongelooflijk sterk, niet alleen fysiek, maar vooral mentaal. De voorsprong behield zij de gehele race.

Gedurende de week begeleidden haar man Anne ten Hoeve en vriendin Els Priester haar. Via een tracker en de info van de organisatie schatten zij telkens in op welk tijdstip Esther de volgende post zou bereiken om haar dan een klein stukje tegemoet te kunnen lopen en te voorzien van alles was zij nodig had. Dit was meestal vooral peptalk, een update over de andere Nederlanders die helaas bij bosjes uitvielen, de weersvoorspelling en de verzekering dat zij het erg goed deed en dat er tijd genoeg was voor wat rust. Maar ook was er die heerlijke cappuccino en die pizza. En soms was het spannend. Het parcours was uitgezet met gele reflecterende vlaggetjes en dat uitzetten was niet overal even consequent gebeurd. Eenmaal was Esther letterlijk van het padje af! Gelukkig had zij dit zelf snel in de gaten en had haar telefoon bereik in dit gedeelte van het hooggebergte.

Gedurende de week bleef Esther opvallend helder en optimistisch. Hallucineren bij zo weinig slaap is volkomen normaal, maar dit jaar hingen er geen koeien in de bomen en zag zij geen beren op de weg....

Uiteindelijk verhinderde hevige sneeuwval in de nacht van vrijdag 16 op zaterdag 17 september een ‘normale’ finish in Courmayeur. Deelnemers werden opgevangen in de berghut, Refugio Frassati, op 2542m. Alleen de uitdagende Colle di Malatra diende nu nog overwonnen te worden en de finish was in zicht. De speling was inmiddels opgelopen tot veel meer dan 4 uurtjes. De organisatie achtte een normale finish echter te gevaarlijk met de meer dan 30 centimeter sneeuw die er lag en berggidsen zagen geen andere oplossing dan de lopers terug te begeleiden naar het lager gelegen Saint-Rhemy -en -Bosses waar zij met bussen werden opgehaald en naar Courmayeur werden gebracht. Een feestelijke finish in de straten van Courmayeur zat er niet in. Uiteindelijk werden alle finishers op zondag 18 september feestelijk gehuldigd door de organisatie! Petje af voor Esther, zij bracht deze onmenselijke race tot een geweldig einde!