Niet lekker

Gisteravond hadden we plotseling een oude tante aan de lijn. Een raspende stem: ze was niet lekker, helemáál niet lekker zelfs. En omdat er een griepepidemie woedde maakte ze zich ernstige zorgen. Wilden wij haar naar de spoedeisende hulp in Dirksland rijden of zou ze beter meteen 112 bellen voor een ambulance? Nou nou, riep ik in de hoorn, dat is nogal wat. Wacht eerst maar even op ons!

Wij erop af. Ter plekke troffen we een snotterend vrouwtje met waterige oogjes maar zonder koorts. 'Ik voel me hondsberoerd', schetterde ze in mijn oor. 'Heb je nu al een ambulance gewaarschuwd?' Rustig aan, suste ik. Mij leek het gewoon een verkoudheid, maar ja, wie ben ik? In ieder geval geen medicus en het ging hier wel om een oude dame. Gelukkig was Marjan meegekomen. We gaan de griepcheck doen, riep mijn echtgenote in een van tantes dove oren. Ze wist dat die op internet te vinden zou zijn. En jawel, op de site van haar huisarts vond ik iets: 'Heb ik griep?' Daar gingen we.

Heeft u klachten van de luchtwegen, zoals hoesten, verkoudheid of keelpijn? vroeg ik tante. 'Dat zie je toch zelf ook wel', rochelde ze ongeduldig. Ja dus. Door. Of ze één of meer van de volgende algemene klachten had? a. Koorts, dat wil zeggen een temperatuur van 38° Celsius of hoger. b. Vermoeidheid. c. Hoofdpijn. d. Algehele spierpijn. Antwoord: jazeker! Dóódmoe was ze. Van dat hoesten dus. Door. Of de klachten plotseling begonnen waren, binnen enkele uren? Ja, ook al. Gisteren was ze nog kiplekker en vanochtend was het ineens hommeles. Door maar weer. Nu werden er een aantal verschijnselen genoemd waar tante gelukkig geen last van had. Ze had geen 'puntvormige vlekjes op de huid die niet verdwijnen als u er met een glas op drukt' en in de tropen was ze haar hele leven nooit geweest. Nee dus en door naar de volgende vraag. Weer een aantal mogelijkheden waaronder: u bent 60 jaar of ouder. Nou en of! Door dus. Daar was al de uitslag: U heeft mogelijk griep. U behoort tot een zogenaamde risicogroep, dat wil zeggen dat u meer risico loopt om extra ziek te worden. Wij adviseren u direct uw huisarts te bellen. Buiten kantooruren kunt u bellen met de Huisartsenpost in uw regio.

Meteen bellen dan maar, besloot Marjan. Maar dáár had tante geen zin in. Als je zegt dat ik tachtigplus ben, dan vragen ze geheid of je met me langs wil komen, voorspelde ze somber. 'Maar dat doen we graag hoor', loog ik. Helemaal naar Spijkenisse? In haar toestand? En daarna weer terug zeker? Ze dácht er niet over. Naar het ziekenhuis, dat was de veiligste plek. Marjan legde uit dat griep heus een akkefietje voor de huisarts is. Ja, maar die is dus onbereikbaar ver weg, snibde tante. Daar zat ze dan, mistroostig en boos. Het levende voorbeeld van het feit dat de spoedeisende hulp tegenwoordig overstelpt wordt met patiënten die goed geholpen zouden zijn met een huisartsenpost in hun directe omgeving.