Geluidsaanvallen

De mens is een raar dier en verzint de gekste dingen. Vooral als het gaat om zijn soortgenoten te pesten. Denk aan speren, pijl en boog, dolken, zwaarden, kanonnen, geweren, boksbeugels, handgranaten, (atoom)bommen, gifgas. Allemaal heel pijnlijk als je er mee in aanraking komt.

Een andere manier om mensen dwars te zitten is treiteren of martelen. Daarin bestaan eveneens vele varianten. Water en vuur zijn bekende middelen, maar ook geluid werkt heel doeltreffend als je iemand uit wil schakelen of gek maken. In de Cubaanse hoofdstad Havana worden medewerkers van de Amerikaanse ambassade bestookt met sonische aanvallen, oftewel aanvallen met geluidsgolven. Het personeel heeft last van gehoorschade, duizeligheid, hoofdpijn en slaapproblemen. De VS gaan daarom de bezetting van de diplomatieke post verminderen en heeft het reisadvies voor Amerikaanse burgers aangescherpt, totdat de kwestie opgehelderd is. Want wie wil zijn burgers ongewild aan zoiets blootstellen?Teveel geluid, geluid met een te hoge of lage frequentie, plotseling geluid, geluid op ongewenste plekken of ongewenste momenten, je kunt er stapeldol van worden.

Geen wonder dat het carbid schieten in Rockanje op zoveel weerstand stuit. Een mens heeft al zoveel herrie aan zijn kop waar nu eenmaal niets aan te doen is: van vliegverkeer, autoverkeer, borende buurmannen, beppende buurvrouwen. Niks of weinig aan te doen. Je verdraagt het. Maar geluid dat volkomen onnodig is, hartstikke overbodig dus, dat kan er dan niet meer bij. Dus wáár de gemeente ook naartoe wil met het carbid, omwonenden zullen bezwaar maken. Hun paarden, koeien, honden, katten, vogels, veldmuizen, of heel eerlijk gezegd eigenlijk gewoon zijzelf hebben last van die harde knallen die nergens toe dienen. Ja, voor de fun van enkele liefhebbers en nieuwsgierige omstanders, maar hoeveel zijn dat er? En hoeveel mensen moeten hun lolletjes verdragen? Wij leerden vroeger dat je gerust mocht feesten en lol maken, zolang een ander er geen last van had. En die normen en waarden lijken terug te komen. De maatschappelijke weerstand tegen oudejaarsgeknal, in welke vorm dan ook, neemt toe. Dan is het nogal vreemd om iemand in een gemeenteraadsvergadering te horen zeggen, dat iemand die last heeft van harde knallen, er nu eenmaal last van zal hebben. En dan is het niet vreemd dat de ene na de andere inspreker of actiegroep komt opdraven om te protesteren.

Op dit moment zitten omwonenden van de Hippelseweg achter hun laptops om hun bezwaarschriften te formuleren. En daar moet dan weer eindeloos over vergaderd worden. Wanneer houden we er mee op om aan deze onzin onze energie, tijd en geld te besteden? Het is nu wel duidelijk: Rockanjenaren houden van rust. Zo niet, dan waren ze wel ergens anders gaan wonen. Weg met die sonische aanvallen. Of in gewoon Hollands: blijf uit mijn buurt met die graftakkeherrie. Wil je zo graag harde knallen horen, download een carbid-app en zet met z'n allen een koptelefoon op. Dan kun je gezellig samen genieten, waar je maar wilt, zo lang je maar wilt. Biertje erbij en klaar. Probleem opgelost, einde discussie, iedereen blij.