Afbeelding
DAGBOEKNOTITIES

Lente

Actueel 197 keer gelezen

Na een ijzige 1 april – overigens een fantastische dag – volgde er een echt voorjaarsweekend, waar we weer lekker van op temperatuur konden komen. Naar buiten dus, en met volle teugen genieten. Lekker eropuit met de fiets en je daarbij niet gaan zitten ergeren aan voorbij gierende c.q. gillende racefietsers, mountainbikers die dwars door natuurgebieden ploegen of loslopende honden die plotseling voor je voorwiel opdoemen. Ook proberen niet chagrijnig te worden wanneer je dorstig aankomt bij een leuke horecagelegenheid in het duingebied, waar ze zo weinig tafels op het terras hebben neergezet, dat je naar binnen zou moeten voor een biertje. Dat nooit natuurlijk met deze stralende zonneschijn, dan maar weer op de pedalen en stevig doortrappen naar een strandtent.

Onderweg vraag je je af hoe dat moet met die Voornse ambities op toeristisch gebied, als je als inboorling al niet meer een terrasje kunt pikken bij het eerste voorjaarszonnetje. Dat bovendien dagenlang van tevoren was aangekondigd. Maar goed, eenmaal aangekomen bij de strandtent, voel je je gelukkig wél buitengewoon welkom. Hoewel het terras behoorlijk vol zit, is er toch nog een plekje te vinden. Met snelle bediening, met óók nog eens een goed humeur. En lekkere appeltaart. Het lijkt allemaal doodgewoon, maar dat is het allang niet meer.

En wat doe je dan op zo'n terras, behalve je dorst laven en genieten van de appeltaart? Uiteraard: mensen kijken. Al sinds het begin van de week was er sprake van dat rokjesdag op deze zaterdag zou vallen, maar daar was weinig van te merken. De enkele dames die een rokje droegen hadden er een soort lange witte onderbroek onder aangetrokken, wat me onwillekeurig aan mijn grootvader deed denken. De broek wel te verstaan, niet het rokje. Verder was er een grote verscheidenheid aan kleding te zien. Uiteraard veel zomers broeken, t-shirts en spijkerjasjes. Een ouder echtpaar in dikke winterjacks en sjaals om de nek. Kinderen die hun schoenen uitgeschopt hadden en lekker op blote voeten rond dribbelden. En een vrouw die in sneltreinvaart allerlei kledingstukken uittrok tot er een bikini overbleef waarin ze zich languit op een zitbank neervlijde en snel haar ogen sloot om geen andere gasten te hoeven zien die naar een zitplaatsje zochten.

Wat is er op een terras nog leuker dan rondkijken? Je oren open zetten en gesprekken afluisteren. Er werd gesproken over stoppen met roken (niet te doen). En stoppen met drinken (aanvankelijk moeilijk, maar het wende). Het waren jongelui die zojuist een periode van veertig dagen achter de rug hadden zonder alcohol te consumeren. Ik spitste mijn oren. Waren ze traditionele katholieken die zich nog strikt aan de voorschriften van de vastenperiode hielden? Maar nee, ik begreep dat het om iets anders ging. Ze deden mee aan een 'challenge' genaamd 'ik pas'. Het was een uitdaging aangaan met jezelf om eens te kijken hoe het aanvoelt om niet dagelijks alcohol te drinken. Nu voelden ze zich energieker, scherper, sliepen beter, en waren afgevallen. Goeie actie, dacht ik. Alleen smaakte mijn biertje plotseling een stuk minder.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant