"Den God opten ezel"
Actueel 201 keer gelezenHet Kerstfeest spreekt misschien méér tot de verbeelding, maar het Paasfeest is vanouds het grootste feest binnen de kerk. Het lijdensverhaal (ook wel Passie geheten) van Christus wordt, verdeeld over de "Goede week", herbeleefd. Op Palmzondag wordt de intocht herdacht, op Witte Donderdag het Laatste Avondmaal en de gevangenneming, op Goede Vrijdag het sterven, op Stille Zaterdag de vertwijfeling en op zondag het feest van de Opstanding.
Dit verhaal is feitelijk de basis van het Christelijk geloof en stond (ook) in de 16e eeuw centraal. In rekeningen van de stad lezen we dat het stadsbestuur een pastoor betaalde om "de passie te preken". De jaarlijkse Mattheüs passion in de Catharijnekerk staat dus in een traditie. Gegevens over hoe het Paasfeest verder werd ingevuld ontbreken; we moeten het hebben van zijdelingse informatie.
In rekeningen van het Oude Mannenhuis lezen we van grote uitgaven voor de Paasmaaltijd; dat zal algemeen geweest zijn. In andere rekeningen lezen we van de traditie van Paaswater, waarmee de kerkgangers werden besprenkeld in de hoop op een gezegende toekomst. Wanneer we kijken naar de opbrengst van de collecten, dan valt op dat er tussen Palmzondag en Beloken Pasen (de zondagen vóór en ná Pasen) bijna net zoveel werd opgehaald als in de rest van het jaar bij elkaar.
We weten dat de Passie ook werd verbeeld; zo beschikte de Maarlandse- of Pieterskerk over een houten ezel. Deze was in 1523 geschonken door Willem Outgaertsz, priester en kanunnik in Oostvoorne. In de rekeningen vinden we de betaling aan Doen de timmerman die de ezel op de kar plaatste, die op Palmzondag werd voortgetrokken en waarmee de intocht in Jeruzalem door Christus werd herdacht. In de rekeningen werd dit schouwspel genoemd: "den god opten ezel".
Aart van der Houwen (aa.vander houwen@streekarchiefvp.nl)
