Mieneke goes USA!

Het was 2007. Ik naderde de 40 en zoals dat gaat rond die leeftijd overdacht ik mijn leven; wat heb ik allemaal bereikt en wat wil ik nog voor elkaar krijgen? Ik had één hele grote passie: barbershop zingen. Een eigen koor was mijn ultieme droom. De tijd was rijp, ik ging ervoor!

Op een stormachtige, regenachtige winterdag liep ik in Schiebroek met amateuristisch in elkaar gedraaide flyers. Daarin een oproep om naar de open avond te komen van mijn nieuw op te richten barbershopkoor. Als een verzopen kat flyerde ik in het winkelcentrum en in de wijken. Niemand kon ontsnappen aan mijn flyers. Honderden verdwenen er door de brievenbussen en lagen op toonbanken. Ik had een zaal gehuurd, want waar moest ik anders al die geïnteresseerden ontvangen? Interview bij Radio Rijnmond, persberichten in kranten; Rotterdam kon niet meer om mij heen.

28 januari 2008. Ik was er klaar voor. Klaar voor alle Rotterdamse zangeressen (to be). Ik was bloednerveus, want wat als er niemand kwam? Licht overspannen zat ik bij de ingang naar lucht te happen, wachtend op wat komen ging. Het werd 19.15 uur, 19.20 uur, 19.25 uur. Geen sterveling. De moed zakte mij in de schoenen. Ik sprak mijzelf toe: 'Ze komen wel, zijn vast net zo nerveus als ik'. Het werd 19.30 uur. Alsof er een blik werd geopend stormden 33 vrouwen LCC Castagnet Schiebroek binnen! Allemaal even nieuwsgierig. Met hoogrode wangen, zweet op mijn rug en een hartslag van heb-ik-jou-daar begon ik mijn verhaal. Spreken voor een groep was niet mijn favoriete bezigheid. Volledig buiten mijn comfort zone, zonder briefje maar uit mijn hoofd. Als ik mijn passie met veel gevoel zou delen, dan moest het lukken. Wat een uitdaging.

Ze begrepen wat de bedoeling was! Hup, gelijk wat zingen. De grappige opwarm- en stemoefeningen zorgden voor een vrolijke sfeer. Het ijs brak en de dames maakten verbinding. De vreemde groep veranderde snel in een team. Dit voelde goed! Door nu met een korte, eenvoudige song. Eerst beslissen welke stempartij je wilt zingen: bas, bariton, lead of tenor. Hupsakee, hier stond een koor! De dames waren enthousiast, ik voelde mij de koning te rijk. Nu drie maanden proefdraaien. Kijken of ik het leuk vond en of het de vrouwen beviel. De uitkomst is bekend.

Na 11 jaar bestaat het koor uit 49 vrouwen, zijn we twee keer 2e van Nederland geworden en een keer 9e van Europa. We hebben ontzettend veel meegemaakt. Ik ben zo trots als een pauw en sta aan de vooravond van de realisatie van mijn volgende grote droom: een studiereis naar de bakermat van barbershop: Nashville Tennessee. Over 5 weken vertrek ik. Je hoort mij weer over twee weken.