Alarm

Het is alweer een hele tijd geleden dat we geattendeerd werden op een vreemd plantje. Het ging om een agressief groeiertje dat hier niet hoorde en dat je moeilijk weg kon krijgen: de Japanse Duizendknoop. Nou ja, dacht iedereen, wat zou dat? Na enige tijd begonnen er berichten binnen te komen uit Canada en Engeland die alarmerend klonken. De plant verdrong daar niet alleen inheemse planten, maar bracht serieuze schade toe aan gebouwen. Kenners waarschuwden dat ook in Nederland nagedacht moest worden over effectieve bestrijding van dit groene gevaar. In vergaderingen waar het punt op de agenda kwam reageerden bestuurders vaak met een verbaasde en geamuseerde glimlach.

Inmiddels is de Japanse duizendknoop voor menig ecoloog, wegbeheerder en huiseigenaar een hoofdpijndossier. De plant profiteerde het afgelopen decennium van onzorgvuldig maaibeheer en groeit nu ook in Nederland dwars door beton en asfalt heen. Voor Havenbedrijf Rotterdam is de bestrijding van de plant een serieus project en een grote kostenpost. Ook de groenbeheerders van Brielle, Westvoorne en het Waterschap doen hun uiterste best. Maar ze staan in wezen voor een onmogelijke taak. Het spreekwoordelijke kalf is hier al lang verdronken en het dempen van de put is nog steeds niet gelukt.

Deze zomer is er een nieuw probleem opgedoken: de eikenprocessierups. De haartjes van het beest veroorzaken gekmakende jeuk als ze op je huid terecht komen en ernstige gezondheidsproblemen bij inademing of contact met de ogen. De haartjes waaien uit de rupsennesten en komen overal terecht: in haren en kleding van voorbijgangers, in woningen op meubels en in beddengoed. In het zuiden en oosten van Nederland is de overlast extreem. Overal staan waarschuwingsborden, sommige gebieden zijn afgezet. Bewoners blijven zoveel mogelijk binnen en houden hun ramen dicht. Bestrijdingsploegen maken overuren. Er wordt koortsachtig gezocht naar een oplossing. Hoe moeten de talloze nesten verwijderd worden? Er is groot alarm geslagen en afgelopen week werd een landelijk informatiecentrum voor eikenprocessierupsbestrijding opgericht.

Wat dan óók alarmerend is: de sussende reacties van natuurbeheerders uit onze regio. Hier valt het namelijk nog wel mee, zo klinkt het. Natuurlijk, het beest is ook in onze omgeving gesignaleerd, maar dat is niet gek, hij leeft hier al jaren. Het is vooral zaak om niet in paniek te raken en niet overenthousiast ten strijde te trekken. Van een plaag is immers nog lang geen sprake.

Nee, inderdaad. Nóg niet! Laten we vooral rustig gaan zitten afwachten, net als indertijd met de Japanse duizendknoop. Er is echter een groot verschil tussen de plant en de rups. Dit keer zullen inwoners het aan den lijve ondervinden: op hun huid, in hun ogen en longen.

Nú kan er nog beleid gemaakt worden voor volgend seizoen. Bestrijding en preventieve maatregelen hebben in april de meeste kans op succes. Gemeenteraadsleden, laat u informeren en zet de rups meteen op de agenda voor na het zomerreces. Sla alarm!