Vaderloos kind
Actueel 225 keer gelezenU hebt het wellicht gevolgd: eind augustus beviel een Nederlands meisje in een hotel in Egypte onverwacht van een zoon. Omdat de vader onbekend was werd het registreren van de geboorte en daarmee het verstrekken van een paspoort een zaak die weken in beslag nam.
Al die tijd mochten moeder en kind het land niet verlaten. Via internet boden mannen aan om als vader geregistreerd te worden zodat de Egyptische bureaucratie omzeild kon worden. Iets soortgelijks kenden wij in het verleden ook. Dreigde een ongehuwde vrouw te bevallen dan was de vroedvrouw verplicht om uit te vinden wie de vader van kind was. Sterker: zij mocht de kraamvrouw niet bijstaan totdat deze de naam van de vader genoemd had. De overheid wilde hiermee voorkomen zelf voor de kosten van de opvoeding van het kind op te draaien.
In april 1649 legde Susanna Ysbrantsdr, de stadsvroedvrouw, een verklaring af. Enkele dagen eerder was Annetje Jacobsdr. bevallen van een dochter. De vroedvrouw en zeven (!) buurvrouwen waren gezamenlijk 'in den arbeyt ofte bij het kinderbaren' aanwezig geweest. Zij hadden daarbij 'perfect verstaen' dat Annetje 'wesende in barentsnoodt ende in haer uyterste pijne' de naam genoemd had van Jan Cornelisz. Houvast uit Brielle. Zij had nooit met een andere man geslapen dan met deze Jan en de 'bekentenisse off vleijselijke conversatie' zou nooit hebben plaats gevonden als hij haar niet nadrukkelijke trouwbeloften had gedaan. Algemeen werd aangenomen dat een vrouw in barensnood onmogelijk kon liegen. Het kind – Jannetje – werd gedoopt met vermelding van Jan Houvast als vader. Raadselachtig is dat de doop een maand eerder is gedateerd.
Aart van der Houwen (aa.vanderhouwen@streekarchiefvp.nl)
